"Trzy kobiety doktora W.", Małgorzata Kasprzyk

Opis książki niezwykle mnie zaintrygował. Informacja o tym, że "historia warszawskiego lekarza, ktorego skomplikowane życie miłosne przeplata się z kluczowymi momentami w hostorii Polski, od konca PRL-u przez kolorowe lata 90-te, aż po czasy współczesne", wzbudziła moje zainteresowanie. Niestety, historycznych wzmianek jest niewiele...

W powieści autorka zastosowała narrację pierwszoosobową. Każda z głównych postaci dostaje równe szanse głosu. Dzięki temu, czytelnik poznaje ich portrety, charakter, uczucia i myśli. 

W książce Małgorzaty Kasprzyk poznajemy historię lekarza, Arkadiusza Wilka oraz trzy kobiety, które w przeszłości (od 1987 roku) i życiu teraźniejszym odgrywały i odkrywają wielką rolę. Pierwszą z nich jest Marzena, studentka filologii angielskiej. Arkadiusz, student medycyny, jest w niej bardzo zakochany. Jednak ona, choć lubi jego towarzystwo, nie czuje tych motyli w brzuchu. Kiedy młody mężczyzna wyjeżdża na kilkumiesięczne szkolenie wojskowe, Marzena dopuszcza się zdrady ze swoim wykładowcą. Ta chwila uniesienia skutkuje nieplanowaną ciążą. Młoda kobieta obawia się reakcji narzeczonego, jednak ostatecznie mówi mu, że dziecko jest jego. Oboje biorą ślub cywilny, planując kościelną ceremonię. 

Niestety, szczęście pary nie trwa długo. Dochodzi do poronienia, a w szpitalu Arek poznaje prawdę. Małżeństwo rozwodzi się, a mężczyzna w pełni poświęca się pracy...

 Po kilku latach, gdy Arkadiusz jest już szanowanym lekarzem, poznaje Jagodę,  która w wyniku wypadku trafia do szpitala. Kobieta jest po przejściach osobistych, jednak w swoim lekarza dostrzega też przystojnego mężczyznę.  Czy Arkadiusz jest gotowy na nowy związek po zawodzie miłosnym, jaki przeżył? Czy jest w stanie raz jeszcze pokochać tak mocno?

Kim będzie trzecia kobieta, która pojawi się w życiu doktora? Jaką ona odegra rolę?

Powieść  "Trzy kobiety doktora W." od Wydawnictwa WasPos [współpraca barterowa] przeczytałam bardzo szybko, za co książka otrzymuje ode mnie wielkiego plusa. Jednak zabrakło mi tu głębszych emocji. Fabuła bardzo przyspiesza, przez co wiele wątków potoczyło się tak, jakby nie było na ich wiekszy rozwój pomysłu. Kiedy już jakeś wydarzenie wzbudzało moje zainteresowanie, pojawiało się coś nowego.

Z bohaterami  nie poczułam żadnej więzi, zabrakło tej "iskry", która sprawia, że o przeczytanej książce myślę jeszcze przez dłuższy czas. Zakończenia bardzo szybko się domyśliłam, więc nie było tego elementu zaskoczenia. 

Powieść napisana jest lekkim, prostym piórem, a cały tekst wydrukowany dużą czcionką, dzięki czemu przeczytałam ją w jeden wieczór. Fabuła płynnie prowadzi nas przez historię, nie wymagając zbyt dużego zaangażowania. Czy warto ją przeczytać?  Tak, przede wszystkim po to, by samodzielnie ocenić, czy to właśnie ta historia trafi w Wasze gusta. Być może dla niektórych będzie to dokładnie taka historia, jakiej szukają.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu WasPos