"Życie, którego nie wybrałam", Kelly Rimmer

 Chętnie sięgam po książki, których fabuła dzieje się w czasie II wojny światowej. Zarówno, jeśli są to publikacje oparte na prawdziwych wydarzeniach, opisujące prawdziwą historię, ale też takie, które są fikcją literacką. Był moment, kiedy czytałam takie książki bez przerwy. Później musiałam od nich odpocząć.  

"Życie, którego nie wybrałam" to powieść autorstwa Kelly Rimmer, Wydana przez Znak Horyzont [współpracabarterowa]. Przedstawia ona losy dwóch kobiet, Lizze i Sofie. Kobiety te nie znają się. Dopiero później ich losy splotą się ze sobą. 

Fabuła powieści rozgrywa się w dwóch strefach czasowych: przeszłości (od 1930 roku) do teraźniejszości w (1950 -51 roku). Sofie mieszka w Niemczech. Jest żoną wspaniałego naukowca. Jürgen konstruuje rakiety. Marzy o tym, aby w przyszłości poleciały one w kosmos. Niemcy stają się po coraz większym wpływem Hitlera, który nawołuje naród do nienawiści przeciwko ludności żydowskiej. Sofie i jej mąż nie zgadzają się z tą brutalną polityką i ideologią. Wśród jej najbliższych przyjaciół, jest wielu Żydów, a najlepesza przyjaciółka, Mayim, jest dla niej jako rodzona siostrą, znają się od lat.

Naziści jednak przejmują władzę i siłą zmuszają Jürgena do przystąpienia do partii oraz konstruowania rakiet w zupełnie innych celach. Małżeństwo, mimo swoich wartości i poglądów, muszą się ich wyprzeć (przynajmniej musi tak wyglądać) na zewnątrz. Zdrajcy są nawet wśród sąsiadów, którzy bez oporów doniosą gestapo na swoich przyjaciół. Starsze dzieci Sofie są pod ogromnym wpływem nazizmu. Wstępują do zgromadzenia  Hitlerjugend i nawet przed nimi, rodzice muszą ukrywać swoje prawdziwe wartości i przekonania...

Lizzie pochodzi z Teksasu. Wraz z rodzicami i bratem mieszka na farmie. Ich życie nie jest łatwe, natomiast kobieta uwielbia pracę na farmie. Jest silna, pracowita, podobnie jak jej matka. To mężczyźni w jej rodzinie są słabsi psychicznie, szybciej się poddają. 

Utrzymanie farmy jest coraz trudniejsze, ziemia nie daje plonów. Henry, brat Lizzie zaciąga pożyczkę, której rodzina nie jest w stanie spłacić. 

Kiedy dochodzi do tragedii, rodzeństwo traci dom, ziemię i musi przeprowadzić sie do Alabamy. Rozpoczynają się ciężkie chwile i to głównie Lizzie zarabia na życie. Pewnego dnia poznaje mężczyznę, który zakochuje się w niej i proponuje małżeństwo. Kobieta zgadza się, choć go nie kocha.  Henry wstępuje do wojska. Wyjeżdża do Europy,  w której trwa wojna. Wraca z niej jako zupełnie inny człowiek...

W latach 50-tych losy obu kobiet krzyżują się w Ameryce. Spotkanie nie należy do przyjemnych, ponieważ Lizzie nie potrafi zaakceptować faktu, że Sofie i jej mąż byli nazistami. Wie, do jakich okrucieństw naziści i SS byli zdolni. Czy uwierzy, że to był jedyny sposób, aby mogli przetrwać?

Cóż to była za piękna i poruszająca książka. Napisana wyjątkowym piórem. Autorka opisuje losy bohaterek ukazując ich przeszłość oraz czas, kiedy ich losy splatają się w miasteczku, w którym obie zamieszkały. Najbardziej poruszyła mnie historia Sofie. Niemki, żyjącej w kraju skażonym hitleryzmem. Losy jej rodziny i przyjaciół, chwytają mocno za serce. Śmierć bliskich, zagrożenie, które czyha z każdej strony, zdrada przyjaciół, dla których najważniejsza była partia. 

Przy lekturze tej książki płakałam. Nawet nie wyobrażam sobie, co czuła Sofie. Ile było w niej strachu i niepokoju o bliskich. Od powieści nie potrafiłam sie oderwać, czytałam ją z zapartym tchem. To powieść o brutalności wojny, cierpieniu i stracie, poważnych dylematach, od których zależało życie. 

To również opowieść o  wielkiej miłości, nadziei, próbie ułożenia życia na nowo, poświęceniu dla dobra bliskich, walki dobra ze złem.  Przejmująca, poruszająca do głębi, z bohaterami wykreowanymi w sposób doskonały i prawdziwy. 

Jestem zachwycona piórem autorki i tym, jak wspaniałe i realnie nakreśliła fabułę powieści. Jej powieść byłaby doskonałym scenariuszem do filmu. 

Polecam z całego serca. 

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Znak Horyzont.