Tytuł: "NIE UMIERAJ DO JUTRA"
Autor: Wacław Gluth-Nowowiejski
Wydawnictwo: MARGINESY
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Strony: 272
Premiera: 24 kwietnia 2019 r.
"Około tysiąca osób ukrywało się w gruzach lewobrzeżnej Warszawy.
Przetrwało i uratowało się kilkaset.
Wszyscy byli niewątpliwymi bohaterami ostatnich miesięcy wojny.
Warszawa powinna o nich pamiętać.
Polacy powinni o nich pamiętać...
Odchodzą świadkowie. Niechaj pozostanie zapis ich przeżyć."
Książki związane z wydarzeniami rozgrywającymi się w okresie II wojny światowej, to te, po które sięgam z wielkim zainteresowaniem, ale też nierzadko z obawą. Nigdy nie wiem, co przeczytam, jak straszne wydarzenia zapisano na kartach danej publikacji. Jeśli są to historie spisane przez świadków osoby, którym przyszło żyć w tych strasznych czasach, czy też chwytać za broń, odczuwam do nich wielki szacunek. Wiem, że są osoby, które nie chcą myśleć o przeszłości, nie chcą czytać o wydarzeniach, które zapisały się na kartach historii naszego kraju. Ja jednak jestem zdania, że o tej historii TRZEBA pamiętać, właśnie przez wzgląd na te osoby, które dla Ojczyzny ryzykowały czy nawet oddały swoje życie. Być może wśród tych osób jest ktoś z naszej rodziny, a my nawet o tym nie wiemy?
"Nie umieraj do jutra" to niezwykle poruszająca powieść pióra Wacława Glutha-Nowowiejskiego. Autor opowiada o warszawskich Robinsonach, ludziach, którzy po kapitulacji powstania warszawskiego, nie opuścili upadłego miasta, tylko ukrywali się w jego gruzach. Ukrywali się, bo musieli: powstańcy, grupy żydowskie, ale też ci, którzy po prostu nie chcieli opuścić ukochanego miasta. Warunki były straszne, a przetrwanie w nich wymagało wielu wyrzeczeń, ale i wewnętrznych sił. Wielu udało się przetrwać. Inni umierali z głodu, chorób, wyczerpania lub zostali zamordowani przez Niemców, którzy znaleźli ich kryjówkę. Ci, którzy chcieli przeżyć za wszelką cenę, musieli zmierzyć się nie tylko z głodem, ale też z warunkami atmosferycznymi. W gruzach byli zmuszeni spędzić jedną z najmroźniejszych zim. Dniami spali, dopiero nocą zaczynali życie, wychodzili z ukrycia w poszukiwaniu żywności, wody, ciepłego okrycia. Najłatwiej było ukrywać się w grupach. Samotnicy często umierali, mieli mniejsze szanse na przeżycie.
"Męczy go samotność, choroba dla Robinsona bardzo groźna."
Niniejsza książka przedstawia dziesięć opowiadań poświęconych warszawskim Robinsonom. Większość z nich to prawdziwe wydarzenia, realni ludzie. Publikacja wzbogacona jest o czarno-białe zdjęcia, które robią na czytelniku wrażenie. Piękne opisy, które jednocześnie są bardzo poruszające, pełne emocji sprawiają, że lekturę czyta się bardzo szybko i z ogromnym zainteresowaniem, ale i poruszeniem. Opisy są bardzo realistyczne, przed oczami rysują ostre obrazy tych strasznych dla Polaków dni. Porażające opisy egzekucji Niemców na mieszkańcach Warszawy, starców, mężczyzn, kobiet, dzieci. Często nie mogłam powstrzymać łez.
Wspaniałym dodatkiem do książki są trzy czarno-białe pocztówki przedstawiające ruiny warszawskich ulic. One również poruszają i działają na wyobraźnię czytelnika. Jestem pod ogromnym wrażeniem dla stylu pisarskiego autora oraz tego, w jaki sposób przedstawia czytelnikom wydarzenia sprzed kilkudziesięciu lat. To piękna książka, którą na pewno długo będę pamiętać.
Jeśli tego typu literatura jest Wam bliska, interesujecie się historią II wojny światowej, powstania warszawskiego oraz bliskim im wydarzeniom, z całego serca polecam Wam publikację Wacława Glitha-Nowowiejskiego. Myślę, że i w Waszej pamięci zapiszę się na bardzo długi czas.
Książka dostępna na stronie Wydawnictwa Marginesy
Dziękuję Wydawnictwu
za przekazanie egzemplarza do recenzji
To nie jest ten typ książki, którą lubię najbardziej, ale myślę że warto tą książkę przeczytać :)
OdpowiedzUsuńZdecydowanie warto.
UsuńZachęcasz mnie do zaglądnięcia do niej- chodz nie moja tematyka ale wiem że moge sie mylić:)
OdpowiedzUsuńTo naprawdę wartościową lektura. Moim zdaniem jazdy powinien sięgnąć po tego typu tematykę. Jest trudna, owszem. Ale o tamtych czasach trzeba pamiętać.
UsuńZawsze z obawą sięgam po takie pozycje, chyba z takich samych powodów co Ty. Boję się, co mogę zastać na kartkach takiej książki. Ten okres historii przeraża mnie. Nie chciałabym nigdy czegoś takiego doświadczyć.
OdpowiedzUsuńMnie też przeraża okrucieństwo, do jakiego może dopuścić się człowiek, a II wojną światową była tego przykładem. Mam nadzieję, że już nigdy to się nie powtórzy.
UsuńMam tą książkę na swojej półce w Legimi. Mam nadzieję że w czerwcu uda mi się ją przeczytać, bo wtedy robię sobie taki maraton :)
OdpowiedzUsuńCieszę się, że po nią sięgniesz. Warto.
UsuńJuż gdzieś czytałam recenzję tej książki i powiem szczerze od razu wpadła mi w oko... <3
OdpowiedzUsuńRównież bardzo chętnie sięgam po książki związane z taką tematyką. Są trudne i bolesne, ale pozwalają zachować pamięć o tamttch wydarzeniach.
OdpowiedzUsuńNo chyba właśnie znalazłam prezent urodzinowy dla przyjaciółki! Jej tematyka!
OdpowiedzUsuńSłyszałam o tej książce i już jest na mojej liście do przeczytania.
OdpowiedzUsuńAle ładne zdjęcia, aż się zagapiłam <3 choć początkowo nie byłam zbytnio przekonana, tak teraz mam ochotę dać szansę tej książce :)
OdpowiedzUsuńTaka książkę chętnie bym przeczytała.
OdpowiedzUsuńCzytałam już wiele pozytywnych recenzji tej książki i nie będę ukrywać, że mam ją w planach.
OdpowiedzUsuńKsiążki jak narkotyk
Ze względu na tematykę, każdy powinien ją przeczytać :-)
OdpowiedzUsuń