Blaski i cienie macierzyństwa: "Jeszcze jeden uśmiech", Magdalena Majcher, Wyd. Pascal - RECENZJA

Tytuł: "JESZCZE JEDEN UŚMIECH"

Autor: Magdalena Majcher

Wydawnictwo: PASCAL

Oprawa: miękka

Strony: 400

 Od czterech lat jestem mamą  i chyba jak każda rodzicielka, miałam swoje wzloty, upadki, dylematy, nie obeszło się także bez porażek. Nie wierzę w idealne macierzyństwo, choć dla swoich synów chcę być najlepszą mamą. Oczywiście "chcieć", a "móc", to dwie różne sprawy, bo codzienność weryfikuje, ale staram się. 😊 Tak, jak nie ma identycznych dzieci, tak samo, nie ma takich samych matek. Każda ma inne priorytety, metody wychowawcze, poglądy dotyczące łączenia kariery zawodowej z wychowaniem dzieci, ilością posiadanego potomstwa, itp. Można by wymieniać i wymieniać. 

Wiecie, co jest smutne? To, że zamiast wspierać się wzajemnie, mamuśki potrafią dogryzać jedna, drugiej, krytykować sposób wychowania i opieki, a siebie stawiać na najwyższy piedestał. Niestety, tak właśnie jest, co bardzo często można zauważyć na portalach społecznościowych w grupach dla mam. To jest przykre... Uważam, że każda matka chce dla swoich pociech jak najlepiej, dlatego kieruje się własnym instynktem oraz potrzebami dziecka, a jak wiadomo, dzieci są różne, mają odmienne potrzeby, rozwijają się w różnym tempie, niekoniecznie tak samo, jak rówieśnicy. Nawet rodzeństwo może różnić się pod tym względem. Wiem to, bo mam dwóch synów. To, co lubił mój pierwszy syn mając 6 miesięcy, spotyka się z oporem u mojego najmłodszego potomka. Tak już po prostu jest! A ja, jako mama, wciąż się uczę, obserwuję moje dzieci, jestem dla nich, ale staram się być także dla męża i siebie. A o sobie najczęściej MY-MAMY zapominamy, prawda?

 Właśnie jestem po lekturze powieści Magdaleny Majcher, która piękny sposób prezentuje różne odcienie macierzyństwa. Już sama okładka mnie zauroczyła (choć już później przekonałam się, że nie będzie tak sielankowo), a tytuł zaintrygował. Swoją premierę, książka miała 30 stycznia 2019 roku. Czytanie pozycji "Jeszcze jeden uśmiech" od Wydawnictwa Pascal, zajęło mi niecałe dwa dni. Czytałam ją również nocą, ponieważ nie mogłam pozostawić lektury w którymkolwiek momencie. Nie spodziewałam się, że z pozoru lekka "obyczajówka", tak przypadnie mi do gustu. Pióro autorki oraz opisana historia tak mnie oczarowała, że nie mogłam ot tak sobie przerwać, odłożyć książki i czekać do następnego dnia, kiedy znów po nią sięgnę. Tym sposobem, przeczytałam ją szybko i dzisiaj chcę podzielić się swoimi wrażeniami.

Nie miałam jeszcze okazji spotkać się z twórczością Magdaleny Majcher, jednak po lekturze powieści "Jeszcze jeden uśmiech", zdecydowanie muszę nadrobić zaległości. To książka, która zachwyciła mnie swoim pięknem, urzekła emocjami, które obecne są niemal na każdej stronie...Z ta książką się śmiałam, mrużyłam oczy ze zdziwienia, ale też bardzo się wzruszyłam historią jednej z bohaterek.

Bohaterkami powieści, są matki. Każda z nich jest zupełnie inna, co bardzo mi się spodobało. Autorka pokazała nam różne oblicza macierzyństwa, poprzez znakomicie wykreowane główne postaci. Bez problemu mogłam wyobrazić sobie te kobiety: ich wygląd, sposób zachowania się.

Akcja powieści rozgrywa się w Katowicach. Monika i Karolina to najlepsze przyjaciółki, pomimo tego, iż są tak różne, jak dzień i noc. Czytając o ich życiu, kierowanymi się wartościami, poglądami oraz postawą, czy chociażby utarczkach słownych aż dziwne, że tak skrajne charaktery, mogą się przyjaźnić. A jednak! Monika, prawdziwa bizneswoman, spodziewa się swojego pierwszego dziecka. Ma bardzo dobrą pracę, jest samowystarczalna, z góry zaplanowała swoje macierzyństwo: cesarka, karmienie butelką, dwutygodniowy urlop i szybki powrót do pracy, niania. Z wyboru, postanowiła być samotną matką, nikomu nie chce wyjawić, kim jest ojciec dziecka. Kobieta skrywa również bolesną tajemnicę z przeszłości, o której wie tylko Karolina. Być może właśnie to, jest powodem jej wyborów...

Karolina, to Matka Polka z prawdziwego zdarzenia, wyznająca rodzicielstwo bliskości, wyższość karmienia naturalnego nad sztucznym, poród naturalny nad cesarką. Ma dwoje dzieci, którym poświęca się bez reszty. Eko-mama, nosząca najmłodszą pociechę w chuście, nienawidząca uspokajania dzieci za pomocą smoczków. Uważa, że jej życie jest idealne (co jednak okaże się złudne), a jej sensem, są przede wszystkim dzieci, czego zupełnie nie rozumie jej przyjaciółka. Choć nie planuje powrotu do pracy, pomaga Monice w jej nowym biznesie. Monika otwiera kawiarnię "Nie Ma Jak u Mamy", która powstała z myślą o wszystkich matkach, które chciały by złapać oddech, odpocząć, poznać inne kobiety, wymienić się doświadczeniami. Zainteresowanie lokalem jest ogromne. Kawiarnię odwiedzają również Agnieszka oraz Olga. Szybko między kobietami i ich dziećmi, nawiąże się nić przyjaźni. 

Aga, jest mamą Matyldy, nieśmiałej czterolatki, która ma problemy z nawiązaniem kontaktów z dziećmi. Z powodu sytuacji materialnej, wraz z mężem ciężko pracują, a ona nie spędza zbyt wiele czasu z córką, przez co ma wyrzuty sumienia.

Olga to młoda mama, która mimo, że nie skończyła jeszcze 30 lat, ma troje dzieci i czwarte w drodze. Jest zmęczona macierzyństwem, zaniedbana, a kiedyś była tak radosna. Wyszła za mąż za bardzo religijnego (wręcz fanatycznego mężczyznę), który nie widzi problemu w tym, iż rodzina stale się powiększa, a każda ciąża mocno odbija się na zdrowiu żony. Nie chce słyszeć o antykoncepcji, ale też nie za bardzo pomaga żonie w opiece nad dziećmi. Kobieta jest pełna lęku, martwi się o przyszłość, obawia się, że nie poradzi sobie z czwórką dzieci. Czuje wstyd, ponieważ z powodu ilości dzieci, inni ludzie mają ich za nieodpowiedzialnych, lekkomyślnych, wręcz patologicznych ludzi. Kawiarnia jest dla niej odskocznią od trudnej rzeczywistości.

Nie "Ma Jak u Mamy", to idealne miejsce dla matek, w którym każda czuje się wyjątkowo. I choć między mamuśkami nieraz dochodzi do spięć wynikających z różnic zdań, dotyczących macierzyństwa, to kiedy u córki Agnieszki zostanie zdiagnozowana ciężka choroba, wszelkie nieporozumienia zostaną odrzucone w kont. Monika, Karolina oraz Olga, zrobią wszystko aby uratować życie Matyldzie, zawalczą dla niej o jeszcze jeden uśmiech. Każda z nich jest przecież matką, a dla każdej matki, życie dziecka jest najważniejsze!

Powieść jest jedną wielką mieszanką tego, czego w dobrych książkach szukam: interesująca fabuła, dobrze wykreowane postaci, z odpowiednim ładunkiem humoru i wzruszeń. To niesamowita powieść, dzięki której poznałam cztery wyjątkowe kobiety. Do każdej poczułam sympatię, choć były chwile, kiedy nad postawami jednej załamywałam ręce, innej kibicowałam, a z przekonań trzeciej, po prostu się śmiałam - tak było! W każdej z nich, odnalazłam też cząstkę siebie.

"Jeszcze jeden uśmiech", to nie tylko powieść o macierzyństwie, ale także o wytrwałości i sile kobiecej przyjaźni. Pełna życiowych zawirowań i problemów, z którymi matki mierzą się na co dzień. Z przyjemnością sięgnę po inne publikacje Magdaleny Majcher.

Gorąco polecam lekturę!

Znajdziecie ją

 TUTAJ.

Za egzemplarz

dziękuję

Wydawnictwu