"Kompleksy pandy i niepełnosprawność żyrafki". Niezwykła książka o przyjaźni, która pokonała uprzedzenia

 

 

"Mama zawsze mnie uczy, że lepiej mniej umieć, ale jednak umieć,

lepiej mniej mieć w głowie, ale jednak mieć, niż udawać, że się ma.

Że lepiej być sobą, niż udawać kogoś innego po to, aby przypodobać się innym.

Że nie powinno się oceniać innych za to, jak wyglądają i co potrafią,

a po tym, jacy są dla nas"

 

 

Chyba każdy kiedyś doświadczył jakiś przykrości ze strony rówieśników. Dzieci, choć bardzo kochane, potrafią być również bardzo okrutne dla swoich kolegów i koleżanek. Są bardzo szczere, wszystko nazywają po imieniu. Słowa czasami ranią bardziej, niż czyny. Szczególnie gdy kierowane są do kogoś z poczuciem niższości, ma kompleksy, czuje się gorszy i wyśmiewany z powodu swoich wad, wyglądu, czy niepełnosprawności...

 

 Uczuć tych doświadczają dwie bohaterki książki wydanej przez Novae Res, pt. : Kompleksy pandy i niepełnosprawność żyrafki", napisanej przez Katarzynę Lewandowską - Turzynską. Mała panda jest wyśmiewana przez koleżanki przez swoją tuszę, natomiast żyrafka, jest niepełnosprawna. W wyniku wypadku, straciła jedną nóżkę i porusza się o kuli. Panda i żyrafka szybko się zaprzyjaźniają. Siedzą razem w szkolnej ławce, są powierniczkami swoich sekretów i trosk. Łączy ich poczucie odrzucenia przez kolegów i koleżanki z klasy. Są dla siebie wsparciem, dodają otuchy. Żyrafka pomaga pandzie w nauce matematyki, jednocześnie jest pełna podziwu tego, jak jej koleżanka tańczy. Panda natomiast podziwia koleżankę za hart ducha i wytrwałość oraz jej wiedzę. 

 

Pewnego dnia, podczas lekcji z języka polskiego, przyjaciółki zajęte rozmową, nie uważają na lekcji. Nie uchodzi to uwadze nauczyciela - pana Orła, który każe żyrafce napisać, dlaczego nie uważała na zajęciach. Następnego dnia żyrafka przed całą klasą odczytuje odpowiedź. Wszyscy, łącznie z nauczycielem i małą pandą są zaskoczeni jej odpowiedzią...

 

To bardzo mądra książeczka, która zwraca uwagę  na to, jak ważna jest akceptacja innych. Lektura z iście ważnym przesłaniem - nie można oceniać kogoś po tym, jak wygląda. To, że ktoś jest niepełnosprawny, ma odstające uszy, jest niski, grubszy, wcale nie znaczy, że jest gorszy. Taka osoba może mieć o wiele piękniejsze wnętrze i cechy charakteru od tej, która uważa siebie za piękną i doskonałą (choć ja uważam, że nie ma takich osób). Człowiek składa się z zalet i wad.  

 

Książka pomoże uwierzyć w siebie, polubić siebie i zaakceptować siebie takim, jakim jesteśmy. Prowokuje również do rozmowy na takie tematy jak niepełnosprawność czy tolerancja. Zanim kogoś pochopnie ocenimy - poznajmy dobrze tę osobę. Uczmy tego nasze dzieci, sami bądźmy w tym wzorem. Piękna książka z wyjątkowymi ilustracjami Krzysztofa Kałuckiego przykuwają uwagę i idealnie odzwierciedlają czytany tekst.

 

 

 Na końcu książki, na czytelnika czeka ciekawy dodatek w postaci ćwiczeń- trudne, ale ważne rozmowy z dzieckiem, słownik pojęć do omówienia z dzieckiem, czym jest niepełnosprawność, a także zestaw ulubionych ćwiczeń tańca klasycznego małej pandy.

 

 Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie i wzbudziła refleksje. Z przekonaniem ją polecam!

 

Za egzemplarz dziękuję